«Եվրահանձնաժողովը Հայաստանի հետ սկսում է վիզային ռեժիմի ազատականացման երկխոսությունը»։ Այսպիսի վերնագրով լուրերի շուտով հաճախ կհանդիպենք։ Սա եվրոպական բլեֆ է։ Դրախտային մահ խոստանալու պես մի բան...

Ամեն տարի կարկտահարությունը մեծ վնաս է հասցնում Տավուշի մարզի գյուղատնտեսությանը, ոչնչացնում տասնյակ հեկտար ցանքերի, պտղատու և խաղողի այգիների բերքը: Տավուշի մարզի 4 խոշոր համայնքներից 3-ում՝ Իջևանում, Դիլիջանում, Բերդում հակակարկտային կայաններ չկան։

ԱՄՆ-ը վատ գիտեմ ու էն, ինչի մասին գրում եմ, գուցե վիճահարույց լինի: Հիմա, երբ Բայդենը հրաժարվեց ընտրապայքարից, ԱՄՆ-ի ու աշխարհի (քանի որ Ամերիկան ամբողջ աշխարհի ճակատագիրը որոշող բևեռներից մեկն է, եթե ոչ՝ դեռևս միակը) համար լրջագույն պրոցեսներ են սկսվելու...

Բայդենը շատ իմաստուն քայլ արեց: Դա արդար էր սեփական կուսակցության և ամերիկացի ժողովրդի հանդեպ: Բայդենն իրականում ծանրակշիռ քաղաքական գործիչ է, ով լուրջ ճանապարհ ունի անցած...

1910 թ․ հունիսի 6-ին տեղի ունեցավ կաթողիկոսական վեհարանի նոր շենքի հիմնարկեքը (բարերար՝ Ա․ Մանթաշյանց, ճարտարապետ՝ Պողոս Զոհրաբյան)։

«Ադրբեջանն առաջարկել է հայկական կողմին, որպես ժամանակավոր մոտեցում, համաձայնեցնել այն հիմնական սկզբունքները, որոնք հիմք կհանդիսանան երկու երկրների միջև բարիդրացիական հարաբերությունների հաստատման համար»,- ասել է Ադրբեջանի նախագահի օգնական Հիքմեթ Հաջիևը՝ հասկացնելով, որ խաղաղության ամբողջական պայմանագիր կնքելու համար Հայաստանը պետք է փոխի Սահմանադրությունը և համաձայնի Մինսկի խմբի լուծարմանը:

Հայաստանի ամենամեծ պրոբլեմն այն չէ, որ պատերազմում սարսափելի պարտություն է կրել և ունի մի հարևան, որը շարունակ նոր պահանջներ է դնում մեր առջև:

Բայդենի ընտրապայքարից հրաժարման մեջ ինձ ամենահետաքրքրողը ոչ թե այն ամենն է ինչին հետևում էինք վեջին շրջանում՝ տարիք, առողջական վիճակ, պարտություն դեբատում, այլ այն, որ ընտրապայքարից դուրս գալուն կողմ է սկսել արտահայտվել և ինչ-որ տեղ ստիպել հենց դեմոկրատական իսթեբլիշմենթը: Սա է քաղաքական մշակույթը, սա է կուսակցական ներքին դեմոկրատիան, սա է հանուն Ամերիկյան երազանքի արժեքը: Քաղաքական առումով այս որոշումը առավել հասունացավ, երբ Բայդենի նախընտրական կոմպանիայի ֆինանսական հանգանակություններն ու խոշոր ներդրումները մեցենատներն ու ֆինանսական կոնգլոմերատները սկսեցին կասեցնել: Սա համակարգ է, սա պետականության ընկալման տրադիցիոնալիզմ է, սա ինստիտուցիոնալ շահ է:

Մեզ համար ամենաողբերգականն այն է, որ ոչ թե սեփական երկրի իշխանությունների խոսքին ենք սպասում, այլ սպասում ենք, թե թշնամին ինչ կորոշի։ Մենք այլևս, ցավոք սրտի, սկսել ենք նույնացնել Հայաստանի ու Ադրբեջանի իշխանություններին, ու միակ ակնկալիքը մնացել է այն, որ որևէ հրաշք կլինի. իսկ հրաշքներ եթե անգամ լինում են, ապա առնվազն պետք է այդ հրաշքների համար նախադրյալներ լինեն:

Պարզվեց, որ ամերիկյան գրող Էսնեստ Հեմինգուեյը, որի «Ֆիեստա» գիրքը վերջերս տպագրվեց Սովետական Միությունում և մեծ խոսակցություն առաջացրեց սովետական գրական շրջանակներում, Նյու-Յորքում է գտնվում հենց մեր այնտեղ եղած օրերին: